Yas!
14 Şub 2016 Yorum bırakın
in Genel
altı üstü
21 Oca 2016 Yorum bırakın
in irfan kurudirek, Şiir
altı üstü hiçbir devirde yan yana yazılmamış iki cümleyiz,
aramızda çizgi bile yoktu üstelik;
hatıralardan hafızalara miras kaldık,
bir hatır sahibi unutsun diye bekliyoruz.
Yalçın Tosun – Bir Nedene Sunuldum
22 Ara 2015 Yorum bırakın
in bir nedene sunuldum, http://schemas.google.com/blogger/2008/kind#post, yalçın tosun
zihin
12 Ara 2015 Yorum bırakın
in irfan kurudirek, zihin, Şiir
yine de
burnumun direğine kuş kondurmuyor
artık hatıralar
hatırladıkça bağışlıyorum kendimi.
üstelik seni bağışlayan zihnime de çok şey borçluyum,
ve sen
hiç az değilsin.
fotoğraf: murathan özbek
ilk kar
03 Ara 2015 Yorum bırakın
in buz, irfan kurudirek, kar
bulut
29 Kas 2015 Yorum bırakın
in çıkmaz sokak, bulut, düşük, irfan kurudirek, Şiir
olmadığın günleri düşmüyorlar takvimden,
ben her yılı herkesten fazla yaşıyorum,
ve gittiğim her yolu sırtımda taşıyorum.
çıkmaz sokaklarda düşük yapıyor ihtimaller,
tamam kabul,
dünya yuvarlak ve dönüyor,
hatta denize paralel dağlar da var
rica ediyorum, bulutlara dokunmayın,
-aklımı kaçırıyorum-
kış uykusu
22 Kas 2015 Yorum bırakın
in aşk, irfan kurudirek, neşter, Şiir
bu yalnızlar içinde dermansız bir kalabalığım
zihnimde bir yere sabitliyorum yüzünü
yüzün acılarımın mezarlığı,
karanfil ektiğim dilinde neşter saklıyorsun artık,
biliyorum senin yüzünden uyanıyor her şey,
sus, söyleme sakın.
gezegen
20 Kas 2015 Yorum bırakın
in aşk, gezegen, irfan kurudirek, Şiir
öyle bir yol ki,
metrekaresine adından bağımsız iki acı düşüyor.
bu ilkel bitkilerin arasında yürüdüğünden beri dünya en zehirli gezegen.
rüyalarda dahi ölçülmüyor artık bazı mesafeler,
ve bilirim ki masumiyetine sığındığın bi’ ayrılık daha var,
kirpiklerinin içinde
pusuda bekler.
fotoğraf: murathan özbek
maske
18 Kas 2015 Yorum bırakın
in acı, irfan kurudirek, iskele, maske, Şiir
intihara girişmiştin,
şimdi, dinlendiğin ırmakları emdi mi gözlerin,
demem o ki dürüst bir yalnızlığı iyi becerdim,
ne de olsa kül olmayan yerden acı doğmaz.
çürümüş bir iskeleden ölüyorum bugün,
bu kadar insan, bu kadar yüz
kaç kişi tanıyorsun maskesi kendinden olan,
ve bir ölüm kaç yalnızlığı yetim bırakıyor
-annesi kendinden olan-
fotoğraf: murathan özbek
yol
15 Kas 2015 Yorum bırakın
in gölge, http://schemas.google.com/blogger/2008/kind#post, irfan kurudirek, yol
kendime çıkmayan yolları adımlıyorum,
damarlarım buz,
biraz da mevsim gereği donuyor bakışlarım.
yollar her daim karanlık,
geri gitmiyor ayaklarım,
gözlerime inen perdenin ardından
gölgeni ezberliyorum.
fotoğraf: murathan özbek